"Ik schaamde me en zocht een uitweg in krassen."

---

beschaamd

Hallo allemaal. 

Ik wil hier heel graag men verhaal kwijt. 

Ik heb al vanaf mijn 5 jaar gezondheidsproblemen. ik plas namelijk nog steeds in mijn broek en in mijn bed. Als ik jong was, besefte ik het allemaal nog niet goed, maar nu ik ouder word, ben ik me daar serieus over gaan schamen. Ik heb ook al heel veel onderzoeken gehad en een operatie, maar jammer genoeg zonder resultaat.

Ik wist met mijn schaamte geen blijf en zocht naar een uitweg. Jammer genoeg de verkeerde. 

Ik greep naar mijn schaar en begon mezelf te krassen. Eerst lichtjes en helemaal niet erg: al mijn frustraties, verdriet, schaamte werd verdoofd. Maar het werd steeds erger en de sneden werden steeds dieper. Tot dat mijn vriendinnen het merkten en hulp zochten. 

Ik ging langs bij de schoolpsychologe en die hielp me om van men krassen af te komen. Ze hielp me om te leren omgaan met mijn emoties en naar andere uitwegen te zoeken. Nu zijn we ongeveer 2 jaar verder en snijd mezelf niet meer. Soms is het nog lastig. Maar ik weet nu dat er zoveel andere dingen in mijn leven zijn die wel goed lopen. Dat heb ik echt wel geleerd. 

Mijn blaasprobleem is nog steeds niet opgelost, maar ik probeer er het beste van te maken en kijken wat de toekomst brengt. Ik blijft hopen dat het ooit opgelost geraakt, maar maak me er niet meer ziek over. Allee, dat probeer ik.

Aan alle mensen die zich beschadigen om eender welke reden ook: praat er met iemand over. Iemand die je vertrouwt of iemand van op school. Het geeft echt een goed gevoel! 

En probeer andere dingen te vinden zodat je niet moet krassen. Ik heb men toevlucht gevonden in schrijven en dansen. De 2 dingen die ik het liefste doe. Dus zoek iets wat jij heel graag doet en doe het als je de drang hebt. Het helpt echt! 

Dat was mijn verhaal en hopelijk helpt het wat.

Reacties ―